vocavit itaque Isaac Iacob et benedixit praecepitque ei
dicens noli accipere coniugem de genere Chanaan
sed vade et proficiscere in Mesopotamiam Syriae ad domum
Bathuel patrem matris tuae et accipe tibi inde uxorem de
filiabus Laban avunculi tui
Deus autem omnipotens benedicat tibi et crescere te faciat
atque multiplicet ut sis in turbas populorum
et det tibi benedictiones Abraham et semini tuo post te ut
possideas terram peregrinationis tuae quam pollicitus est avo
tuo
cumque dimisisset eum Isaac profectus venit in Mesopotamiam
Syriae ad Laban filium Bathuel Syri fratrem Rebeccae matris
suae
videns autem Esau quod benedixisset pater suus Iacob et
misisset eum in Mesopotamiam Syriae ut inde uxorem duceret et
quod post benedictionem praecepisset ei dicens non accipies
coniugem de filiabus Chanaan
quodque oboediens Iacob parentibus isset in Syriam
probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan
pater suus
ivit ad Ismahelem et duxit uxorem absque his quas prius
habebat Maeleth filiam Ismahel filii Abraham sororem Nabaioth
igitur egressus Iacob de Bersabee pergebat Haran
cumque venisset ad quendam locum et vellet in eo
requiescere post solis occubitum tulit de lapidibus qui
iacebant et subponens capiti suo dormivit in eodem loco
viditque in somnis scalam stantem super terram et cacumen
illius tangens caelum angelos quoque Dei ascendentes et
descendentes per eam
et Dominum innixum scalae dicentem sibi ego sum Dominus
Deus Abraham patris tui et Deus Isaac terram in qua dormis tibi
dabo et semini tuo
eritque germen tuum quasi pulvis terrae dilataberis ad
occidentem et orientem septentrionem et meridiem et
benedicentur in te et in semine tuo cunctae tribus terrae
et ero custos tuus quocumque perrexeris et reducam te in
terram hanc nec dimittam nisi conplevero universa quae dixi
cumque evigilasset Iacob de somno ait vere Dominus est in
loco isto et ego nesciebam
pavensque quam terribilis inquit est locus iste non est
hic aliud nisi domus Dei et porta caeli
surgens ergo mane tulit lapidem quem subposuerat capiti
suo et erexit in titulum fundens oleum desuper
appellavitque nomen urbis Bethel quae prius Luza vocabatur
vovit etiam votum dicens si fuerit Deus mecum et
custodierit me in via per quam ambulo et dederit mihi panem ad
vescendum et vestem ad induendum
reversusque fuero prospere ad domum patris mei erit mihi
Dominus in Deum
et lapis iste quem erexi in titulum vocabitur Domus Dei
cunctorumque quae dederis mihi decimas offeram tibi
